συγκαταχρώμαι

-άομαι, Α [καταχρῶμαι]

1. κάνω χρήση μαζί με κάτι άλλο

2. κακομεταχειρίζομαι («ἢ γὰρ ὄναρ τῇ φαντασίᾳ συγκαταχρῆται ἤδη καὶ τῷ σώματι», Κλήμ. Αλ.).